|
Title
|
|
|
|
Saint-Simon, Comte en de waan van het positivisme
| |
|
Author
|
|
|
|
| |
|
Abstract
|
|
|
|
| De Positivismusstreit uit de twintigste eeuw lijkt een verre herinnering. Men kan daar verheugd over zijn. Veel inzichten leverden die oude debatten niet op. Maar er is weinig reden tot vreugde. De grote winnaar van het positivismedebat was het positivisme zelf; niet omdat het de beste argumenten had, maar omdat het een coalitie heeft gesloten met de powers that be iets waar het van bij aanvang altijd toe geneigd was. Het positivisme veroverde de wereld als ideologie, vermomd als onideologische zakelijkheid. Hoe verregaand die verovering was, begrijpen we pas als we in de spiegel kijken van de oertijd van het positivisme, toen het nog radicaal en krankzinnig was zelfs voor de beoefenaars ervan zelf. De positivisten van het eerste uur waren koppig, megalomaan en geëxalteerd. Toch is hun megalomanie geen bijkomstige trek. Het positivisme is een wetenschappelijk totalitarisme dat mensen en dingen te pakken wil krijgen, hen op een juiste plaats zet en optimaal laat functioneren. Hoe bizar de positivistische bedenksels in de ogen van hun tijdgenoten ook leken, wanneer we het bontgekleurde vernis eraf schrapen, houden we iets over dat bijna niet te onderscheiden is van de ideeën die vandaag onze geest bemeubelen. De waan van het positivisme heeft onze harten en geesten veroverd, werd tot realiteit uitgeroepen en heerst alom. |
| |
|
Language
|
|
|
|
Dutch
| |
|
Source (journal)
|
|
|
|
Sociologos : tijdschrift voor sociologie. - Leuven, 2014 - 2019
| |
|
|
|
|
|
Sociologos: tijdschrift voor sociologie
| |
|
Publication
|
|
|
|
Leuven
:
Acco
,
2014
| |
|
ISSN
|
|
|
|
2295-8150
| |
|
Volume/pages
|
|
|
|
35
:1/2
(2014)
, p. 60-78
| |
|
Full text (publisher's version - intranet only)
|
|
|
|
| |
|