Publication
Title
Aderlatingen en etterdrachten verdrijven het kwaad uit het lichaam
Author
Abstract
Eeuwenlang was bloed aflaten via een snede in de aders (flebotomie, aderlating) ontzettendpopulair in de geneeskunde van mens en dier. Naast het meest gebruikelijke slaan van bloedin de halsader van paard en rund werd ook bloed afgelaten op diverse andere plaatsen, gaandevan het gehemelte tot de staart. Behalve veneus bloed werd soms ook arterieel bloed afgetapt.In de humane geneeskunde was ook het kunstmatig verwekken van lokale capillaire bloedingenpopulair. Dit gebeurde met behulp van Hirudo (echels, bloedzuigers) en met zogenaamde laatkoppen(vacuüm trekkende bokaaltjes op de huid). Het hoofddoel van al deze praktijken waszowel voor het volk als voor de artsen duidelijk: ziekteverwekkende stoffen (het kwaad) uithet lichaam laten ontsnappen. In de Hippocratisch-Galenische geneeskunde werd dit ingebed intheorieën over evenwicht (syncrasie) en onevenwicht (dyscrasie) van de verschillende lichaamsvochten(humores), waar mogelijk ook de verklaring lag voor de soms moeilijk toepasbare,lokale bloedafnamen dichtbij aangetaste lichaamsdelen.Een tweede, vooral in de diergeneeskunde ooit zeer belangrijke techniek bestond er in metbehulp van de zogenaamde etterdrachten of andere irriterende middelen kunstmatig lokale ontstekingenop te wekken. Hoewel de gelijkenis met aderlaten niet evident is, berust het geloof inde heilzame werking van deze ingreep op het zelfde hoofdprincipe: de ziekteverwekkende stof,het kwaad, moet uit het lichaam verdreven worden.
Language
Dutch
Source (journal)
Vlaams diergeneeskundig tijdschrift. - Antwerpen, 1931, currens
Publication
Antwerpen : 2015
ISSN
0303-9021
Volume/pages
84 :2 (2015) , p. 101-109
Full text (open access)
UAntwerpen
Faculty/Department
Research group
Publication type
Subject
Affiliation
Publications with a UAntwerp address
External links
Record
Identifier
Creation 16.03.2017
Last edited 07.10.2022
To cite this reference