|
Title
|
|
|
|
The power of forgiveness : an Arendtian turn
| |
|
Author
|
|
|
|
| |
|
Abstract
|
|
|
|
| In mijn proefschrift beargumenteer ik dat Hannah Arendts concept van vergeving een fundamentele revisie mogelijk maakt van de belangrijkste discussies die in de hedendaagse literatuur over vergeving worden gevoerd. Ik toon aan dat er in die discussies allerlei problemen en paradoxen opduiken die het gevolg zijn van bepaalde morele assumpties over vergeving. Hannah Arendts opvatting van het handelen en haar concept van vrijheid maken het mogelijk deze assumpties onderuit te halen. Bovendien wordt het mogelijk om vanuit de alternatieven die zij biedt vergeving als praktijk grondig te herdenken en een oplossing te bieden voor de problemen die in de hedendaagse benaderingen onvermijdelijk lijken. In het eerste deel analyseer ik hoe vergeving in de hedendaagse literatuur wordt onderscheiden van vergeten, excuseren en vergoelijken. Dit brengt enkele cruciale kenmerken van vergeving naar voor en staat toe de belangrijkste assumpties over vergeving te bespreken en bevragen. Vervolgens laat ik zien hoe Arendts theorie van het handelen een perspectiefwissel inhoudt die een heel nieuw licht werpt op wat er in de praktijk van vergeving op het spel staat. Haar benadering impliceert een ‘ommekeer naar de act’ die enerzijds een ander beeld schetst van het kwaad waarmee vergeving omgaat en anderzijds laat zien hoe men zich in de act van vergeving precies losmaakt van morele motivaties en attitudes. In het tweede deel zet ik enkele van Arendts kernconcepten in om uit te klaren welke bevrijding in vergeving op het spel staat. Haar concept van vrijheid maakt komaf met concepties die uitgaan van zelfbeheersing en een morele transformatie van sentimenten. Ik toon ook aan dat haar concept van vergeving zich niet richt op iemands zuivere innerlijke morele kern maar veronderstelt dat wie iemand echt is pas tot uitdrukking komt in zijn handelen. Vergeving biedt geen loutere verlossing voor de zonden, maar herstelt de mogelijkheid opnieuw te handelen en op een andere manier te verschijnen. Arendts vergevingsconcept gaat uit van hoe mensen in hun uniekheid verschijnen en niet van een moreel subject met identieke morele kwaliteiten. Dit maakt het mogelijk vergeving als een intrinsiek politieke praktijk te begrijpen, waarin men verantwoordelijkheid opneemt voor zichzelf, de ander en de wereld waarin men met die ander samenleeft. Deze politieke praktijk is echter niet almachtig en het onvergeeflijke vormt geen ultieme morele uitdaging maar een grens. Berouw verschijnt bijgevolg als het vermogen om ‘op de stappen terug te keren’ in plaats van afstand te nemen van wat men heeft gedaan. |
| |
|
Language
|
|
|
|
English
| |
|
Publication
|
|
|
|
Antwerpen
:
Universiteit Antwerpen, Faculteit Letteren en Wijsbegeerte, Departement Wijsbegeerte
,
2019
| |
|
Volume/pages
|
|
|
|
301 p.
| |
|
Note
|
|
|
|
:
van Eekert, Geert [Supervisor]
| |
|
Full text (open access)
|
|
|
|
| |
|