Title
|
|
|
|
The players and the playing field : how local governments practise autonomy
| |
Author
|
|
|
|
| |
Abstract
|
|
|
|
Vele Europese landen hebben in de afgelopen decennia inspanningen geleverd om de autonomie van steden en gemeenten te vergroten. Het versterken van de lokale democratie en het verhogen van de efficiëntie en effectiviteit van beleid waren hierbij centrale uitgangspunten. Lokale autonomie kan echter pas een meerwaarde betekenen als steden en gemeenten de grotere vrijheid ook gebruiken om beleid te maken. Het blijft echter onduidelijk of meer formele autonomie ook resulteert in meer gebruikte autonomie. Bijgevolg onderzoek ik in deze doctoraatsstudie hoe en op welke manier steden en gemeenten formele autonomie ook effectief gebruiken in de beleidspraktijk. Door de beleidskeuzes van steden en gemeenten onder de loep te nemen, toon ik aan dat formele autonomie een belangrijke eerste stap is naar meer autonomie in de lokale beleidsvoering, maar dat tegelijkertijd ook verschillende sociale mechanismen een cruciale rol spelen. De formele regelgeving voorziet immers het speelveld, maar verklaart niet waarom niet alle spelers hetzelfde spel spelen. Naast wetten en regelgeving blijken ook druk van horizontale en bottom-up structuren, alsook sectorale afscherming en capaciteit, bepalend voor de autonomie die steden en gemeenten gebruiken. Bij het vergroten van de formele autonomie moet daarom ook aandacht uitgaan naar informele druk vanuit netwerken, de capaciteit om te interageren met die netwerken, alsook naar de ‘capturing’ van het beleid door sterke betrokken partijen. Slechts op die manier kan lokale autonomie een opstap zijn naar meer lokaal maatwerk en een beter functioneren van de lokale democratie. |
| |
Language
|
|
|
|
English
| |
Publication
|
|
|
|
Antwerpen
:
Universiteit Antwerpen, Faculteit Sociale Wetenschappen? Departement Politieke Wetenschappen
,
2021
| |
Volume/pages
|
|
|
|
264 p.
| |
Note
|
|
|
|
:
Van Dooren, Wouter [Supervisor]
| |
Full text (open access)
|
|
|
|
| |
|