|
Title
|
|
|
|
Herwaardering van kinderzorgtijd in het tweeverdienertijdperk: sociaal-economische evaluatie van een alternatief beleidspakket
| |
|
Author
|
|
|
|
| |
|
Abstract
|
|
|
|
| In dit CSB-Bericht staan we stil bij alternatieve mogelijkheden om binnen de bestaande budgettaire ruimte - de zorg voor kinderen te ondersteunen zodanig dat drie doelstellingen verzoend worden,: een expliciete waardering voor de tijd die ouders besteden aan de zorg voor hun kinderen, een hoge arbeidsmarktparticipatie, en een verhoogde keuzevrijheid met betrekking tot de combinatie van arbeid en gezin. We vertrekken daarbij van het volgende mechanisme: een onvoorwaardelijke uitkering die gebaseerd is op de effectieve tijd die gemiddelde ouders aan kinderzorg besteden. Naarmate kinderen ouder worden, neemt de intensiteit van de ouderlijke zorg sterk af, niet in het minst omdat de overheid voorziet in universeel onderwijs voor kinderen vanaf twee-en-een-half jaar. Daardoor bereikt de uitkering voor kinderzorg een piek bij de geboorte en daalt daarna stelselmatig in de eerste levensjaren van het kind. Door het dalend verloop op te nemen in de structuur van de uitkering creëren we voor ouders een monetaire stimulans om geleidelijk (terug) actief te worden op de arbeidsmarkt, wat in contrast staat met huidige maatregelen zoals het huwelijksquotiënt, die juist een terugkeer naar werk ontmoedigen. Tegelijk voorziet het voorstel dat elke ouder de vergoeding onvoorwaardelijk ontvangt zodat er geen sturing is in de richting van een bepaalde combinatie van arbeid en gezin, wat bij het huidige beleid vaak wel het geval is. Om een idee te krijgen van de gevolgen (eerste orde effecten) van de voorgestelde maatregel voerden we een microsimulatie uit voor Belgische gezinnen. Deze simulatie vervangt verschillende huidige beleidsmaatregelen die keuzegevoelig zijn (huwelijksquotiënt en subsidiëring van kinderopvang), door een zorgtijduitkering die de overheid net evenveel kost (budgettair neutraal). De resultaten geven aan dat de uitkering een aanzienlijke monetaire verbetering inhoudt voor thuiszorgers met jonge kinderen. Verder zouden vooral kostwinnersgezinnen zonder kinderen inkomen verliezen bij de invoering van dit systeem, al stijgt hun armoederisico nauwelijks. Grote vooruitgang zou de maatregel dan weer betekenen voor de alleenstaande ouders, wiens armoederisico met een kwart zou afnemen. |
| |
|
Language
|
|
|
|
Dutch
| |
|
Source (series)
|
|
|
|
CSB-berichten / UA, Centrum voor Sociaal Beleid Herman Deleeck ; 2010:04
| |
|
Publication
|
|
|
|
Antwrpen
:
UA
,
2010
| |
|
Full text (open access)
|
|
|
|
| |
|